Novo otkriće u istraživanju drevnog Egipta izaziva veliko interesovanje u svetu arheologije. Istraživači sa privatnog pariskog instituta Paleotehnik, predvođeni Havijerom Landroom, rekonstruisali su sistem hidrauličnog lifta za koji veruju da je korišćen prilikom izgradnje piramide egipatskog kralja Džosera. Ova revolucionarna teorija sugeriše da je snaga vode igrala ključnu ulogu tokom gradnje jedne od najstarijih poznatih piramida, starosti gotovo 4.700 godina.
Prema ovom istraživanju, drevski arhitekti su koristili kontrolisane tokove vode unutar piramide kako bi podizali i spuštali ogromne kamene blokove težine do 2.500 kilograma. Ovaj inovativni hidraulični sistem omogućio je postavljanje tih blokova na više nivoe piramide, koja dostiže visinu od oko 62 metra.
Skepticizam među stručnjacima
Iako ovo istraživanje nudi fascinantnu novu perspektivu na drevnu tehnologiju, mnogi stručnjaci su skeptični prema teoriji da su stari Egipćani koristili ovakav hidraulični sistem. Oren Sigel, arheolog sa Univerziteta u Torontu, izražava sumnju u vezi sa dostupnošću dovoljne količine vode u to vreme, s obzirom na povremene kiše u regionu.
Kamil Kuraškijevič, drugi istaknuti egiptolog, takođe dovodi u pitanje postojanje jezera koje Landro i njegov tim navode kao potencijalni izvor vode za ovaj sistem. Kuraškijevič ističe da nema dokaza u egipatskim spisima koji bi podržali ovu teoriju, što dodatno komplikuje prihvatanje ove ideje među naučnicima.
Ovo otkriće, iako izaziva kontroverze, otvara nova pitanja o tehnikama i tehnologijama koje su korišćene u izgradnji egipatskih piramida. Dok dalja istraživanja ne daju konačne odgovore, ova teorija o hidrauličnom liftu svakako dodaje još jedan sloj misterije i fascinacije oko drevne civilizacije Egipta.