Ako vas put nanese u zapadni deo Srbije, blizu granice sa Bosnom i Hercegovinom, ne propustite priliku da posetite slikovito selo Perućac, smešteno na obalama reke Drine, samo nekoliko kilometara od planine Tare.
Ovo selo je najpoznatije po istoimenom veštačkom jezeru, koje je nastalo 1966. godine izgradnjom hidroelektrane “Bajina Bašta”. Nema sumnje da je jezero Perućac, sa svojom smaragdno-zelenom vodom i okruženjem planinskih vrhova, jedno od najlepših prirodnih bogatstava Srbije. Ljubitelji prirode, ribolova, vodenih sportova i plivanja obožavaju ovo mesto, prvenstveno zbog čiste vode. Perućac je takođe odlična polazna tačka za istraživanje kanjona reke Drine, jednog od najdubljih kanjona u Evropi.
REKA GODINA: Najkraća reka na svetu, dugačka samo 365 metara, ispunjava želje
Na desnoj obali Drine, u naselju Perućac, ispod Vidojeve pećine, protiče reka Vrelo, poznata i kao reka Godina. Naziv je dobila po svojoj simboličnoj dužini od 365 metara, zbog čega važi za najkraću reku u Evropi. Iako je veoma kratka, na njenom toku nalaze se izvor, ribnjak, vodenica i drveni mostovi. Nastala je od snažnog kraškog vrela Perućac u podnožju Tare, a uliva se u Drinu vodopadom visine oko 10 metara.
Reka Godina nikada ne menja svoju dužinu ni za milimetar, zbog čega se veruje da budući mladenci pre venčanja treba da dođu ovde kako bi njihova ljubav ostala večna. Još jedna legenda prati Godinu: veruje se da, noć pred dolazak na ovu reku, treba zaspati sa novčićem ispod jastuka, a zatim ga baciti u reku i zamisliti želju, jer će se sigurno ostvariti.
POSETITE “TERZIĆA AVLIJU” – Tipično seosko domaćinstvo iz okoline Užica
Osim po prirodnim lepotama, Perućac je poznat i po etno selu “Terzića avlija” u selu Zlakusa, koje čuva tradiciju i običaje ovog kraja i otvoreno je tokom cele godine. Ovo seosko turističko domaćinstvo predstavlja muzej na otvorenom i zatvorenom, i datira sa početka 20. veka. Kao tipično seosko domaćinstvo iz okoline Užica, “Terzića avlija” ima stare kuće i okućnicu sa salašom, šupom, mlekarom, bunarom i kačarom. Domaćinstvo nudi apartmane za smeštaj gostiju u seoskom turizmu, ugostiteljski deo, kamp za planinare, muzejski deo, galeriju sa bibliotekom, prodavnicu suvenira i letnju pozornicu.
Pored obilaska muzejskog dela i usluga prenoćišta, etno park nudi mogućnost organizovanja ručkova, prezentaciju starog grnčarskog zanata, posete Potpećkoj pećini, pešačenje markiranim stazama, mini folklorne koncerte, izložbe i prezentacije izrade narodne nošnje. Inače, etno park “Terzića avlija” dobitnik je najvišeg priznanja u oblasti seoskog turizma – „Turistički cvet 2008.” za doprinos razvoju turizma u Srbiji i kao najuspešnije seosko turističko domaćinstvo, priznanje koje dodeljuje Turistička organizacija Srbije na svetski Dan turizma.
KALUĐERSKE BARE – Nekadašnje stecište monaha iz manastira Rača
Ako nastavite dalje, sledeća stanica treba da budu Kaluđerske Bare, jedno od najlepših i najposećenijih mesta na planini Tari. Ovo turističko naselje smešteno je na nadmorskoj visini od oko 1.000 metara. Zanimljivo je da naziv Kaluđerske Bare potiče od kaluđera sa manastirskih imanja koja su pripadala manastiru Rača, jednom od najznačajnijih duhovnih i kulturnih centara Srbije. Osnovan u 13. veku, manastir je vekovima bio čuvar srpske pismenosti i kulture. Kaluđerske Bare su deo područja gde možete upoznati bogatu kulturnu baštinu ovog kraja.
Ovaj deo je poznat po netaknutoj prirodi, gustim četinarskim šumama i svežem planinskom vazduhu, što ga čini idealnim mestom za sve koji žele da se opuste u mirnom i prirodnom okruženju, daleko od gradske vreve. Kaluđerske Bare su polazna tačka za mnoge pešačke i biciklističke staze koje vode kroz Nacionalni park Tara. Staze su pogodne za sve uzraste i nivoe fizičke spremnosti, pružajući priliku za istraživanje bogate flore i faune ovog područja. Planinari mogu uživati u dva spektakularna vidikovca: Banjska stena, sa pogledom na kanjon reke Drine, i Crnjeskovo, sa pogledom na jezero Perućac.
Možda niste znali, ali…
- Izvor mladosti: Meštani veruju da voda iz planinskih izvora u blizini Kaluđerskih Bara ima lekovita svojstva i da može produžiti mladost, zbog čega posetioci često dolaze da napune flaše vodom sa izvora pre nego što se vrate kući.
- Mesto gde šume „šapuću“: U noćima bez vetra, posetioci Kaluđerskih Bara tvrde da mogu čuti „šapat“ šuma, zvukove prirode koji stvaraju gotovo mističnu atmosferu, kao da drveće komunicira međusobno.
- Dom skrivenog blaga: Priča se da su kaluđeri, bežeći pred Osmanlijama, sakrili blago negde u šumama oko Kaluđerskih Bara, a do danas niko nije uspeo da ga pronađe, što i dalje privlači avanturiste i lovce na blago.
- Potopljeno groblje: Na dnu Perućačkog jezera nalazi se staro muslimansko groblje koje je potopljeno prilikom stvaranja jezera. Kada nivo vode opadne, pojedini spomenici izlaze na površinu, što je fascinantan, ali i pomalo mističan prizor.
Tekst: Concretum
Foto/video: Point Production
