Uprkos tome što su uplaćivali u nemački penzioni sistem najmanje 45 godina, jedan od pet penzionera u Nemačkoj i dalje prima manje od 1.200 evra mesečno, otkrili su novi podaci. U istočnoj Nemačkoj, ovaj procenat je čak jedan od tri.
Nemački penzioni sistem je dizajniran da obezbedi svim penzionerima osnovni prihod u penziji, pod uslovom da su doprinosili sistemu najmanje 33 godine. Međutim, ove nedelje je dpa objavila da, prema informacijama koje je savezna vlada dostavila poslanici Sahri Vagenkneht iz levičarske partije, 1,08 miliona od 5,40 miliona starih penzionera u Nemačkoj prima mesečnu penziju manju od 1.200 evra, uprkos tome što su doprinosili sistemu najmanje 45 godina. To predstavlja jednog od pet.
Problem u istočnoj Nemačkoj
Problem je posebno izražen u istočnim nemačkim saveznim državama, gde je procenat onih koji primaju malu penziju uprkos dugom stažu još veći nego na zapadu. U Brandenburgu, na primer, oko 71.000 ljudi prima penziju manju od 1.200 evra nakon 45 godina doprinosa, od ukupno 212.000 penzionera (jedan od tri). U Saksoniji i Tiringiji taj procenat je skoro 40 odsto.
Prosečna penzija u Nemačkoj 2023. godine
Podaci dostavljeni Vagenkneht otkrili su i kolika je prosečna penzija u Nemačkoj na kraju 2023. godine: 1.604 evra na nivou cele zemlje. U zapadnoj Nemačkoj, prosek je 1.663 evra, dok je u istočnoj 1.471 evro.
Najveće penzije primaju se u Hamburgu (1.721 evro) i Severnoj Rajni-Vestfaliji (1.709 evra), dok su najniže penzije u Meklenburg-Zapadnoj Pomeraniji (1.455 evra), Saksoniji-Anhaltu (1.452 evra) i Tiringiji (1.437 evra).
Vagenkneht poziva na reformu po austrijskom modelu
“Činjenica da jedan od pet penzionera prima manje od 1.200 evra penzije nakon 45 godina rada je politički skandal,” rekla je Vagenkneht za dpa. Ukazala je na susednu Austriju, gde je prosečna penzija 800 evra veća, kao primer uspešne reforme. “Potreban nam je veći nivo penzija zasnovan na austrijskom modelu i niži porezi na penzije,” dodala je.
Pre 20 godina, Austrija je napravila nekoliko promena u svom penzionom sistemu. Glavna među njima je bila obaveza da svi zaposleni – uključujući državne službenike – uplaćuju u državni penzioni fond. Poslodavci su takođe morali da uplaćuju više u sistem nego zaposleni, za razliku od Nemačke, gde se doprinos deli podjednako između poslodavca i zaposlenog. Minimalni period doprinosa za dobijanje austrijske državne penzije takođe je povećan na 15 godina – mnogo više nego nemačkih pet godina.
U svom odgovoru Vagenknehtovoj, Nemačko savezni ministarstvo rada je navelo da se državna penzija ne može koristiti kao jedini pokazatelj ukupnog prihoda penzionera, jer mnogi stariji građani imaju i druge izvore prihoda – na primer, ljudi sa nižom penzijom ponekad se oslanjaju na penziju svog supružnika ili partnera.
Mirodjija
