Retki su oni, pa makar bili i Crnogorci, koji su posetili svako od veličanstvenih 18. Jezera Durmitora, poznatija kao “gorske oči”, privlače brojne turiste, a večiti su izazov i za stanovnike Crne Gore .
Najveće i najatraktivnije je Crno jezero. Veličanstvenosti pejzaža doprinose, pored lepote jezerskog basena i blistave vodene površine, prostrani šumski predeo koji ga okružuje i vrh Međeda, gorostasno uzdignut nad njim. Udaljeno je 2 km od planinskog gradića Žabljaka, zimskog turističkog centra Crne Gore. Upravo je Crno jezero adresa svih turista i idealan bijeg od gradske vreve. Nadmorska visina ovog jezera je 1416 metara, a dubina 49.
Na samom izvorištu vrela Mlinski potok, smješteno je Zminje jezero. Skriveno u dubini šume, ledene tišine, kao da mu je uloga podsećanje na usamljenost.. Malo je po dimenzijama i usađeno je u tesni ovalni pojas smrča, najverodostojnije dočarava Gorsko oko, koje između četinarskih trepavica gleda na Crvenu gredu i obližnje vrhove. Nadmorska visina ovoga jezera iznosi 1520 m, a najveća dubina 7.7 metara.
Valovito jezero se nalazi na zapadnom delu nacionalnog parka Durmitor na 1690 m nadmorske visine. Jednim pogledom na ovo jezero biće dovoljno da shvatite zašto se zove „valovito“. Obale su mu oburvanih blokova. Jezero nije veliko: njegova dužina je samo 225 m, širina – 85 m, a maksimalna dubina je samo 3,5 m. Jezero se nalazi na putu Žabljak-Trsa.
Nadmorska visina jezera je 1487 m, a najveća dubina iznosi 3.6 metra. Kao jezero nastalo u cirkovima sela Pošćenje i tokom ledničke erozije, privlačilo je pažnju mnogih geologa. Mnogi prolaznici, putopisci, naučnici, bili su zadivljeni ljepotom ovoga jezera i živopisnom panoramom koja ga okružuje. Do Pošćenskog jezera se lako može doći autom, jer se ono nalazi u blizini magistralnog puta Risan-Žabljak. Kada iz Šavnika krenete prema Žabljaku, jezero se nalazi sa desne strane nekih 8 km prije Žabljaka.
Za svega nekoliko minuta vožnje od žabljačkog sela Njegovuđa, nalazi se jedno od 18 jezera durmitorskog kraja, Zminičko jezero. Ime je dobilo po mestu Zminice, u kojem se ovaj dragulj prirode nalazi. Jezero, koje vodu dobija od prolećnog topljenja obilnog snega sa okolnih planina, uljuljkano je u uvalu, okruženu četinarskim šumama, čija se stabla ogledaju u mirnoj vodi jezera, dajući mu boju koju teško možete videti na bilo kom drugom mestu.
Za vreme toplih letnjih meseci, vode jezera se ugreju, tako da brojni kupači mogu da uživaju u plivanju na impozantnih 1286 metara nadmorske visine, što privlači veliki broj ljubitelja prirode do ovog jezera.
Dubine jezera, koje dostižu i do 6 metara, u sebi kriju i serdarskog tritona, vrste planinskog daždevnjaka, koja je svoj dom našla u ovom jezeru, i ne može se naći nigdje više na svijetu. Do prije nekoliko godina, ovom jezeru, zbog oticanja vode, prijetio je nestanak.
Srećom, ljudi koji vole prirodu i žive u blizini ovog jezera, zaustavili su oticanje vode, očistili jezero i osigurali da se ovom umetničkom djelu prirode i dalje može diviti svako koga put nanese u ove krajeve.
Suva lokva je periodično jezero i smješteno je u Pošćenskoj dolini, na 1594 metara nadmorske visine i od Pošćenskog jezera je udaljena svega 1.8 kilometar, a dostiže maksimalnu dubinu do jednog metra.
Smešteno je u podnožju durmitorskog vrha zvanog Sedlena greda, na nadmorskoj visini od 1609 m, dok dubina vode dostiže najviše 3.3 metra. Kada pogledate boju ovoga jezera, biće vam jasno kako je dobilo ime. U jezeru ima pastrmke, a u njemu često obitavaju i divlje patke.
Zeleni vir nalazi se u centralnom dijelu Durmitora, na nadmorskoj visini od 2.028 metra. Od najvišeg vrha Durmitora, Bobotovog kuka, udaljen je 1 km. Zeleni vir je dugačak 50 m, sirok 40 i dubok 2 metra.
Sušičko jezero se nalazi na nadmorskoj visini od 1140 metara, okruženo stoletnim šumama crnog bora i visokim liticama koje se ogledaju u njegovoj vodi. Ovo jezero je jedan od naljepših ukrasa Sušičkog kanjona i jedno od nekoliko periodičnih jezera drumitorskog kraja.
Svoju punu veličinu od 450 metara dužine, 250 metara širine i skoro 5 metara dubine, jezero dobije na proljeće, kada je vodotok Sušice najjači i kad jezero dobija najveću količinu vode.
Hladne i bistre vode istopljenih snegova, svakog proleća ponovo grade ovo jezero, jer tokom letnih meseci samo jezero, kao i reka koja ga napaja, potpuno presuše i nestanu, a na mestu jezera ostane samo travnata livada, za koju slučajni prolaznik nikad ne bi pomislio da je, u stvari, jezero koje čeka novo proleće.
